Rev 7 | ABGk | STEP | και μετά τούτο είδον τέσσαρας αγγέλους εστώτας επί τας τεσσάρας γωνίας της γης κρατούντας τους τέσσαρας ανέμους της γης ίνα μη πνέη άνεμος επί της γης μήτε επί της θαλάσσης μήτε επί παν δένδρον

Revelation of John 7

CHAPTER 7 Four Angels

1 και μετά τούτο είδον τέσσαρας αγγέλους εστώτας επί τας τεσσάρας γωνίας της γης κρατούντας τους τέσσαρας ανέμους της γης ίνα μη πνέη άνεμος επί της γης μήτε επί της θαλάσσης μήτε επί παν δένδρον 2 και είδον άλλον άγγελον αναβαίνοντα από ανατολής ηλίου έχοντα σφραγίδα θεού ζώντος και έκραξε φωνή μεγάλη τοις τέσσαρσιν αγγέλοις οις εδόθη αυτοίς αδικήσαι την γην και την θάλασσαν 3 λέγων μη αδικήσητε την γην μήτε την θάλασσαν μήτε τα δένδρα άχρις ου σφραγίσωμεν τους δούλους του θεού ημών επί των μετώπων αυτών

144,000 Sealed

4 και ήκουσα των αριθμών των εσφραγισμένων εκατόν και τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες εσφραγισμένοι εκ πάσης φυλής υιών Ισραήλ 5 εκ φυλής Ιούδα δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι εκ φυλής Ρουβην δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμενοι εκ φυλής Γαδ δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμενοι 6 εκ φυλής Ασήρ δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμενοι εκ φυλής Νεφθαλείμ δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμενοι εκ φυλής Μανασσή δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμενοι 7 εκ φυλής Συμεών δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμενοι εκ φυλής Λευϊ δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμενοι εκ φυλής Ισαχαρ δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμενοι 8 εκ φυλής Ζαβουλών δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμενοι εκ φυλής Ιωσήφ δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμενοι εκ φυλής Βενιαμίν δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι

A Great Multitude from the Great Affliction

9 μετά ταύτα είδον και ιδού όχλος πολύς ον αριθμήσαι ουδείς εδυνατο εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών εστώτας ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του αρνίου περιβεβλημένοι στολάς λευκάς και φοίνικες εν ταις χερσίν αυτών 10 και κράζουσι φωνή μεγάλη λέγοντες η σωτηρία τω θεώ ημών τω καθημένω επί του θρόνου και τω αρνίω 11 και πάντες οι άγγελοι ειστηκεισαν κύκλω του θρόνου και των πρεσβυτέρων και των τεσσάρων ζώων και έπεσον ενώπιον του θρόνου επί τα πρόσωπα αυτών και προσεκύνησαν τω θεώ 12 λέγοντες αμήν η ευλογία και η δόξα και η σοφία και η ευχαριστία και η τιμή και η δύναμις και η ισχύς τω θεώ ημών εις τους αιώνας των αιωνων αμήν 13 και απεκρίθη εις εκ των πρεσβυτέρων λέγων μοι ούτοι οι περιβεβλημένοι τας στολάς τας λευκάς τίνες εισί και πόθεν ήλθον 14 και ειπον αυτώ κύριε μου συ οίδας και είπέ μοι ούτοί εισιν οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης και έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτας εν τω αίματι του αρνίου 15 διά τούτό εισιν ενώπιον του θρόνου του θεού και λατρεύουσιν αυτώ ημέρας και νυκτός εν τω ναώ αυτού και ο καθήμενος επί τω θρόνω σκηνώσει επ΄ αυτούς 16 ου πεινάσουσιν έτι ουδέ διψήσουσιν ετι ουδ΄ ου μη πέση επ΄ αυτούς ο ήλιος ουδέ παν καύμα 17 ότι το αρνίον το αναμέσον του θρόνου ποιμαινεί αυτούς και οδηγήσει αυτούς επί ζωης πηγάς υδάτων και εξαλείψει ο θεός παν δάκρυον εκ των οφθαλμών αυτών